Oh, Oh, The Hague… City Walk !

‘Dat was hagtstikke fèn!.’ In goed plat Haags (dank aan www.haags.nu). Want fijn was het: The Hague City Walk 2017, een fantastische 1e editie. Deze tocht is een potentiële must-walk op de bucket-list van wandelaars. Liefst met hetzelfde uitstekende weer: zonnig en prima wandeltemperatuur.
De route: châpeau voor de organisatie! En de vele al dan niet vrijwillige medewerkers, langs de route. Top!
Wij, van Wandelgangers, liepen de 25 km (op onze Strava teller, uiteindelijk 26,8 km.) Zeer afwisselend, geen moment verveeld.

File-piesen
Vanuit het Atrium van het markante Haagse stadhuis – start- en finishpunt – liepen wij eerst door het epicentrum van ’s lands politiek. Over het Binnenhof, langs Het Torentje, Mauritshuis, Hofvijver, Lange Voorhout, Malieveld… zo het Haagsche Bos in. (Dat bos is mooier dan ik dacht, was ik er al eens geweest? Oeps.. ) Verder langs Huis den Bosch, waar de kersverse 50-plusser Alex nog niet wakker (thuis) was; dus helaas, geen bakkie oranje aan de poort.
Verder door de flanken van Park Clingendael, met als extra optie een rondje Japanse Tuin, op naar museum Voorlinden. Hier treffen we de eerste stempelpost, na bijna 10 km. Hoog tijd voor koffie en een artistiek verantwoord stuk apple-pie (home-made, met een restje nachtvorst in de taartbodem… schwa.) Oh, ja even een toilet-momentje: het sjieke sanitair trekt echter veel belangstelling. Dus filevorming, met name bij de dames. Maar de wandeldames zijn niet voor één pot te vangen; zij weten flexibel de heren te vinden; een natuurlijke reflex bij elke wandeltocht: file-piesen (Altijd het zelfde ge-urineer – ha, ha).

Lieve vrede
Via de achtertuin van Voorlinden – langs het strakke Museum gebouw – de duinen in. We klimmen richting Waalsdorpervlakte en komen langs de markante Bourdon Klok en het oorlogsmonument, bekend van de 4–mei gedenking. In het echt is het veel indrukwekkender. Het besef van wat zich in  WO II, en hier op deze locatie, heeft afgespeeld komt stilmakend binnen. De link naar het onrustige nu is onvermijdelijk, de lieve vrede is zo teer… Conflicten zitten dicht onder de dunne huid van onze beschaving….
Dat blijkt een paar minuten later als we van de monumentale Watertoren over het brede pad wandelen richting Scheveningen. Is het een voetpad, fietspad, van alles-wat-pad? Wat dan ook: diverse fanatiek zwoegende wielrenners wensen ons vloekend de berm in (of was het aanmoedigen?!) Stelletje pathetische pedalenpatsers! Zo, die zit.

Haagse Harry Potter
Voor de duidelijkheid: het mocht ons prettige genieten niet drukken. Vrolijk stapten wij door: over de boulevard, langs de herboren Pier, de promenade, het Kurhaus, Beelden aan Zee Museum, tot bij het Scheveningse vissersvrouwtje, nabij de Oude Kerk. Zij staat daar eeuwig op de uitkijk naar de op zee gebleven Scheveningse haringvissers. Maar eerst bij de strandtent Boonoonoonoos stempelen en een opkikkertje achterover tikken: ‘een beetje’ niet-tan?
We zweefstapten via de Keizerstraat, de Scheveningse weg, de ambassadebuurt – Carnegielaan – naar de stempelpost bij het Harry Potter House van Den Haag: het majestueuze Vredespaleis. De route leidt ons verder langs Panorama Mesdag, de paleistuinen, de binnenstad.. Onderweg ondergaan we de toejuiching van de enige echt Haagse Harry. We konden niet meer stuk, en via The Hague China Town, op naar het Atrium, voor de laatste stempel, de gedenkspeld, en het verdiende biertje! Een mooie ervaring rijker, inclusief leuke ontmoetingen en gesprekken onderweg.
Wandelen, dat zouden (nog) meer mensen moeten doen…

Complimenten voor de organisatie. Op naar de tweede editie! Om met Haagse Harry te spreken: DUH HAAG LOOP LEKKĀH !

© Wandelgangers 2017