Dubbelloops weekend Nederland-België – Deel 2

Dwalen op de Kalmthoutse Heide

Zondag 26 juni. Het plan om de Kalmthoutse Heide te gaan ontdekken – met zoon en Antwerpse schoondochter in spe – wankelt even, vanwege de weersverwachting. Iets met Code Geel:  veel water, en kans op onweer. Maar we zijn niet van zout. Dus we gaan richting Belgische grens.
IMG_1080IMG_1079IMG_1097IMG_1082
Om half 11 melden we ons voor de koffie in Taverne aan de Putsesteenweg in Kalmthout. Het regent intussen stevig, maar we zijn niet van zout. Als onze wandelpartners zich melden, trekken we ons plan en bepalen een route, handig aangegeven in diersymbolen op bordjes. We starten met de schapenroute, dat wil zeggen, na een paar minuten schuilen voor een Code Geel bui. Maar we zijn niet van zout.
IMG_1116IMG_1100 IMG_1126IMG_1120
Het wordt een bijzondere tocht, met lichte survival elementen, diepe plassen, veel water, maar ook schitterende doorkijkjes. We trekken in kort bestek door zeer wisselende landschappen: steppe, toendra, regenwoud, heideveld, en zelfs een militair oefenterrein. Het gebied is enorm uitgestrekt; je kunt hier tientallen kilometers wandelen.
IMG_1128
IMG_1150 IMG_1131IMG_1152IMG_1179IMG_1184

Voordeel van het Code Geel weer: het is niet druk. Pas als we de mierenroute hebben afgerond – die we aan de schapenroute hadden geplakt, omdat het droog werd en de zon zelfs doorbrak – komen we ook andere mensen tegen. We hebben er  ruim 15 kilometer opzitten, pittige kilometers, door blubber, rul zand, karrensporen en meer, een soort hiking.
luchtboom orluchtboom IMG_1160POHU0149
De mooie tocht eindigt zoals het begon: met een zeer stevige Code Geel bui, zodat de alweer opgedroogde broeken en shirts, weer opnieuw doorweekt zijn.
Het speciale biertje in de Taverne smaakt er niet minder om. Sterker nog: echt verdiend. Voor herhaling vatbaar, het wandelen…